| |
Δεν ξέρω αν ήσουν άνεμος, αν κάποτε είχες σώμα
αν σε άγγιξε , αν σ’ ένιωσε η αφή
κι όμως εκείνη η αίσθηση βαθιά στο δέρμα ακόμα
μένει σαν χαρακιά από καρφί
δεν ξέρω αν ήσουν υπαρκτή, δεν ξέρω αν είσαι μνήμη
αν βάδισες ποτέ σ’ αυτή τη γη
αν είσαι άμυνα του νου στη λύπη, στην οδύνη
ή αν είσαι εσύ της θλίψης μου η πηγή
δεν ξέρω αν ήσουν της ζωής καμπή ή σταυροδρόμι
ή μια κλειστή, επικίνδυνη στροφή
μα νιώθω πως σ’ αγάπησα πριν γεννηθώ ακόμη
προτού κι εσύ να έχεις γεννηθεί
Μα κι όσο κι να με τάισαν λωτό οι λωτοφάγοι
κι αν ξέχασα ποιος είμαι ή αν ζω
θυμάμαι πως τα μάτια σου δίδυμα ήταν πελάγη
τα χείλη σου πορφύρας θησαυρός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
