| Δεν ήταν έτοιμος να φύγει, ποτέ δεν ήταν.
Τόσα μαζί του πήρε:
τον βαφτιστικό του σταυρό
και μια φυσαρμόνικα να θυμάται νότες,
όσες από την πατρίδα έμαθε.
Αγκάλιασε το κοκκινόχωμα,
είδε την θάλασσα ν' απλώνεται ζεστή,
τους γλάρους να πετούν ψηλά,
θυμήθηκε εκείνο το θεατρικό που είδαν μαζί,
την κοίταξε στα μάτια,
της έσφιξε το χέρι ζεστά και δυνατά,
άφησε τα χείλη του να σφιχτούν
τα μάτια να θολώσουν,
την ανάσα να βραχύνει,
το μαγουλό να ποτιστεί.
Τον ακούμπησε με τα δυο της δάχτυλα απαλά
παίρνοντας την αλμύρα απ' τα μάτια του
κι ανοίγοντας το χέρι της,
του έδωσε μια φωτογραφία,
να του χαμογελά όταν κανείς δεν θα το κάνει
να τον φυλά όταν κανείς δεν θα 'ναι 'κει.
Και του είπε: ''Θα 'μαι 'δώ''.
Έγυρε το κεφάλι της πάνω στο στήθος του,
άπλωσε το χέρι του στο πρόσωπό της τρυφερά
ανασήκωσε το κεφάλι
ένα βλέμμα
Ηρεμία...
Σιωπή...
Εκκωφαντική...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|