|
μια ζεστή αγκαλιά
Σε βρώμικο άσπρο χαρτί
τα όνειρά μου γράφω
αυτά που τα χρωμάτισες
με χρώμα βιολετί.
Στης θλίψης το στερέωμα
δεν μ΄αφησες μονάχο
ήρθες και μ΄αγκάλιασες
λες κι ήμουνα παιδί.
Τα μάτια μου σε κοίταξαν
σαν το μοιραίο θάμα
της νιότης μου το τάμα
κοντά σου έχω βρει.
Μα σαν περάσει ο καιρός
κι αυτη η αγκάλη φύγει
με κάποιο απόκοσμο καιρό
κοντα μου θα βρεθεί,
πάλι η αγκάλη η στοργική
με της στοργής το υφάδι
θα ΄ρθει πάνω στο στήθος μου
να κοιμηθεί γυρτή.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|