| [B]Πώς έγινα "ποιητής" ![/B]
«Τα λόγια σου να τα μετράς»
η συμβουλή της μάνας
και τι να κάνω ο φουκαράς
ήμουν μικρός και μπεμπεκάς
και όχι της αλάνας.
[I][B]Σταμάτησα πια να μιλώ
κι ήπια αμίλητο νερό
στη θέα ...γιαταγάνας ![/I][/B]
«Tις σκέψεις σου να τις μετράς»
είπε ο δάσκαλός μου
κι έτσι σταμάτησα με μιας
να κάνω σκέψεις λογικάς
ακόμη και εντός μου.
[I][B]Η κάθε σκέψη ήταν λειψή,
η κάθε ιδέα ποταπή
και έχασα το βιός μου.[/I][/B]
«Tο βλέμμα σου να το μετράς»
-φωνή της γυναικός μου-
"σταμάτα γύρω να κοιτάς
και προσοχή κι ημί-ανάς",
μου στέρησε το φως μου.
[I][B]Kλείνω τα μάτια όπου βρεθώ
δεν ξέρω πια που να σταθώ
-πάει ο εαυτός μου ![/I][/B]
Oύτε μιλώ ούτε λαλώ
οι σκέψεις είναι λίγες
δεν έχω μάτια να κοιτώ
έχασα γη και ουρανό
και χάφτω μόνο μύγες,
[I][B]Mα με μια λάμψη της στιγμής
αγόρασα τοις μετρητοίς
τετράδιο με ρίγες.[/I][/B]
Kανείς δεν μού ‘πε να μετρώ
και τα γραψίματα μου !
Κι έτσι στον λόγο το γραφτό
μου βγήκε θαύμα περισσό
με τα ποιήματα μου !
[I][B]Kαι έχω γίνει ποιητής
κι αριστοτέχνης της γραφής
από τα ...κρίματα μου ![/I][/B]
-.-
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|