| Τόση πίκρα τόση δίψα
Μες στην παγωνιά
Πληγωμένο αηδονάκι
Που του πήραν τη λαλιά.
Τόσες μέρες τόσα βράδια
Δίχως ήλιο και φεγγάρι
Και στα χείλια μας να σβήνει
Του καημού το απομεινάρι.
Τόση μπόρα και χαλάζι
Τρύπιες οι σκεπές
Μες στη λάσπη και στ' αγιάζι
Κολλάγανε οι ψυχές.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|