| |
Στα βλέφαρά μου στάθηκε πνοή απ' το φιλί σου
Την ώρα που ξαπόσταινα στην άμμο τη χρυσή
Μα κύλησε το δάκρυ σου καυτό.. με την σιωπή σου
Και διάβασα στα μάτια σου.. ένα πικρό "γιατί;"...
Και νεύμα σού 'κανα δειλά.. στον ίσκιο να σταθούμε
Καίει ο ήλιος το κορμί.. μαζί με την ψυχή
Σ' εμάς δεν πρέπουν κλάμματα.. μονάχα να γελούμε
Που στρώσαμε το διάβα μας μ' αγάπη δυνατή...
Κι ήταν τα μάτια σου θολά.. του πόνου στοιχειωμένα
Που μπρος σου ήταν άβυσσος.. και πίσω σου γκρεμός
Και σού 'πα : " Ζήσε τη στιγμή.. για σένα και για μένα
Και φύγε.. πέτα λεύτερος.. μα όχι αμοναχός "...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
