| |
Τις νύχτες που αστραποβροντάς
σ' έναν τεκέ στα Λιόσια,
να' τανε Θε' μου να κεντάς
του έρωτα τα κρόσια,
με δυό ματιές βελούδινες
θα έπινα το φως σου
κι ένα φιλί αν μου 'δινες
θα ήμουν ο άγγελός σου
Αν θες η αγάπη να σωθεί
σταμάτα να 'σαι πότης
γίνε ξανά ιππότης
με της αγάπης το σπαθί
Με ενός μπεκρή καμώματα
στης νύχτας το αυλογύρι
στήνεις τα ικριώματα
ποτήρι το ποτήρι,
κι εκεί κρεμάς τον έρωτα
στης νύχτας το δρολάπι
μα σε οδηγούνε τα ποτά
να σφάξεις την αγάπη
Αν θες η αγάπη να σωθεί
σταμάτα να 'σαι πότης
γίνε ξανά ιππότης
με της αγάπης το σπαθί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
