| |
| | Δεν θα σου ανοίξω |  | | |
Γέρμα ενός ήλιου, δύση πάλι μιας ματιάς
θα με κερνάς, και τον καημό πάλι θ' ανάψεις,
μέσα στις στάχτες της μεγάλης σου φωτιάς
τον έρωτά μου τόσο άπονα θα κάψεις.
Τι κι αν την πόρτα με λαχτάρα σου χτυπώ,
τι κι αν στη ζάλη έχω μπει μιας τέτοιας δίνης,
μου το 'χες πει ότι ξανά το σ' αγαπώ
και το φιλί σου σ' έναν άλλονε θα δίνεις.
Μα όσα κι αν είπα, τι να βρούμε τελικά
μέσα στο μπλε του ουρανού μου είσαι η δύση
σ' έχουν βυζάξει του καημού τ' αερικά,
ανεμοστρόβιλοι σε έχουνε γεννήσει.
Όμως να ξέρεις, όταν θα 'χεις κυλιστεί
σ' αθλιους βούρκους, που ξυρίζουν σαν λεπίδα
και με ζητάς, θα βρεις την πόρτα μου κλειστή.
Δεν θα σου ανοίξω, και μην τρέφεις τέτοια ελπίδα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
25-03-2019 @ 09:17 | Όμως να ξέρεις, όταν θα 'χεις κυλιστεί
σ' αθλιους βούρκους, που ξυρίζουν σαν λεπίδα
και με ζητάς, θα βρεις την πόρτα μου κλειστή.
Δεν θα σου ανοίξω, και μην τρέφεις τέτοια ελπίδα
ΣΩΣΤΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΘΑ ΣΕ ΞΑΝΑΠΟΝΕΣΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΘΑΝΑΣΗ.....ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.:: ::up.:: | | zari.kardias
26-03-2019 @ 23:36 | Μα όσα κι αν είπα, τι να βρούμε τελικά
μέσα στο μπλε του ουρανού μου είσαι η δύση...
::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
