| |
[align=center]Μία βαλίτσα έχω γεμίσει με κάποια ρούχα
τα όνειρά μου συνωστισμένα μες στο μυαλό
σ' ένα καράβι όλα μπασμένα και ξεκινάμε
και πίσω μένει και ξεμακραίνει το παρελθόν
πότε στην πρύμνη, πότε στην πλώρη έρχομαι-πάω
λίγο χαμένος, κοιτάζω πίσω, κοιτώ μπροστά
η σκέψη έχει, λίγο σαλέψει και δεν αντέχει
το τι συμβαίνει να εξετάζει και να μετρά
απόφασή μου είναι να φύγω σαν μετανάστης
μα η στιγμούλα, είναι ατόφια, μοναδική
κάτι καινούργιο όπου δεν έχω πιο πριν προβλέψει,
αρχίζει μόλις, αυτήν την ώρα, και προχωρεί
τα όνειρά μου, μέσα στη σκέψη χοροπηδάνε
και στην καμπίνα, μία βαλίτσα μένει κλειστή
και στο λιμάνι μία αγάπη και λίγοι φίλοι
σκιές μονάχα, ξεθωριασμένες χωρίς μορφή.
Οι αναμνήσεις πίσω μου μένουν και μου φωνάζουν
πίσω να πάω, τώρα να πέσω μες στα νερά
κι οι πεθυμιές μου κι αυτές μου λένε να μην δειλιάζω
-εάν δειλιάσεις, μην περιμένεις να βρεις χαρά
δειλός δεν είμαι, απόφασή μου και προχωράω
θα προσπαθήσω και θα παλέψω όταν χρειαστεί
οι εμπειρίες με περιμένουν και με καλούνε
να τις αγγίξω και να τις νιώσω στην επαφή
μία κιθάρα, που κάποιος παίζει, στερνό αντίο
νότες που κλαίνε, με κάτι λόγια πολύ γνωστά
παίρνει τις σκέψεις, τις στροβιλίζει, πετούν οι γλάροι,
οι μετανάστες αναχωρούμε, έχετε γεια
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
