| |
Τα δέντρα που λυγίζουνε
Δεν θα τα δεις να σπάνε
Άνθρωποι που αντέχουνε
Στον πόνο δεν λυγάνε...
Θα δεις να ξεγυμνώνονται
Στον άνεμο.. στο κρύο
Μα έτσι αντρειώνονται
Και όταν ξεσηκώνονται
Μοιάζουνε με θηρίο...
Οι θάλασσες που κουβαλούν
Το πιο μεγάλο κύμα
Σκληρά βράχια τσακίζουνε
Και της στεριάς ορίζουνε
Τον ήχο και το σχήμα...
Τα μάτια που δακρύζουνε
Ποτέ να μην λυπάσαι
Γυαλίζουν.. φωσφορίζουνε
Με ίριδες στολίζουνε
Τις νύχτες που κοιμάσαι...
Τα χέρια που αγγίζουνε
Κι απλώνουνε το χάδι
Μαχαίρια δεν οπλίζουνε
Τα νήματα ορίζουνε
Στου έρωτα το υφάδι...
Κι οι νύχτες που σε πνίγουνε
Πύλες του Άδη ανοίγουνε
Προς την Αχερουσία
Μα την αυγή σαν σμίγουνε
Καθάριο φως σε ντύνουνε
.. Αγάπης ευλογία...
2-4-2018
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
