| Χίλιες φορές την έζησα την ώρα
Λές κι ήταν ψέμα που με πλάνεψε
Αρνήθηκα να παίξω με την μπόρα
Μα πυρκαγιές εκείνη μάζεψε
Άιντε λοιπον πολλή δουλειά προσμένει
Φέρτε νερό πολύ για να βουτήξω
Μόνο μια πνοή θαρρώ μου απομένει
Βαθιά και δυνατή προτού στραγγίξω
Δική μου ωστόσο κι ανγεννιέται πάλι
Κι ανένδοτη ολοένα πια ωριμάζει
Ωσώτου λυτρωμένη αγάλι αγάλι
Σε μια αγκαλιά με δάφνες θα με ξεκουράζει
Όμορφη η ζωη μια αναγάλλια θέλει
Όλα να σμίγουν από σάρκα και σκιά
Να με καλούν,να μοιράζουν το υδρομέλι
Στα χωριστα και στ'άσμιχτα μισά
Αυτή μου πεφτει ακόμη ανταμοιβή
Παντοτινή ελευθερία λέω να μου γίνει
Στο δρόμο κι αν τη βγάζω βασταχτή
Να μου τραγουδάει κάμποσο εκείνη
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|