| Η χρυσή μηλιά
Ο πόθος γίνεται θηλιά
και τα φιλιά μου θλίψη
μα έχω χάλκινη κοιλιά
ο φόβος να με πρήξει..
Μου μένει μόνο η μιλιά
που βγαίνει δίχως τύψη
πως ούτε την ..πρωταπριλιά
ο έρως θα μ' αγγίξει !
Τι με στολίζουν βασιλιά !...
τι, μπρός μου έχουν σκύψει !...
Μα ’γω διαλέγω μια σπηλιά
μαζί σου να με κρύψει !
Με μιά μου μόνο κοντυλιά
σβήνω, προτού με στρίψει
κάθε σαγήνης πιτσιλιά
που μπρός μου θα ενσκήψει
Και θρόνιασα στην αντηλιά
κοιτώντας προς τα ύψη,
του βιου σου η χρυσή μηλιά
μήλα, μήπως, μου ρίψει !....
-.-
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|