| |
Χάθηκα μες στη σιωπή,
σαν δάκρυ μοναχικό,
που πονά και ΄χει καημό,
για τον άδικο χωρισμό.
Είναι η μοίρα που βαστά,
της πίκρας τα καρφιά
και τα αφήνει ξαφνικά
και σπέρνουν μια πυρκαγιά,
που κάνει στάχτες τις χαρές,
και μαύρες τις Κυριακές΄
και αφήνει βαθιές χαρακιές
που δεν είναι όμως ορατές.
Θάρρος και αντοχή,
υπομονή και επιμονή
και θα γυρίσει το κλειδί,
κι αγάπη νέα θα 'ρθει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
