| |
Έναν άνεμο
Σ' έναν αγέρα θ ανέβω να φύγω,
του Οδυσσέα τη ρότα να βρω,
στους Λωτοφάγους τη μνήμη θ αφήσω,
να λησμονήσω ότι κι αν ζω.
Σ' ένα ταξίδι με άγνωστο νόστο,
στη λογική αλήθεια ζητώ,
απ' των θεών τα άγνωρα θέλω,
τη νηνεμία επιτέλους να βρω.
Αχ να φυσήξει να ξεκινήσει,
από την τρέλα του κόσμου ας βγώ,
κι αν Λαιστρυγόνες ο δρόμος μου δείξει,
θα το πληρώσω αρκεί να σωθώ.
Σε ένα κύμα θ αφήσω το μέλλον,
και για τη Χάρυβδη θ ανοίξω πανί,
κάλλιο η Σκύλλα να ρίξει τα ζάρια,
παρά να πέσω αμαχητί.
Σ' ένα λαβύρινθο δίχως τον μίτο,
μια άκρη πάντα θα ψάχνω να βρω,
η Αριάδνη στην έξοδο θα ναι,
μ' ένα κουβάρι για πηγαιμό.
Αχ να φυσήξει να ξεκινήσει,
και κει στο τέλος του κόσμου ας χαθώ,
κορώνα, γράμματα να ρίξω την σκέψη,
και κει στην άβυσσο να βρω λυτρωμό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
