| |
Η (μεθυσμένη) πένα μου.
Στο άψυχο ριζόχαρτο την σκέψη αποθέτω,
με σινικά μου γράμματα σμιλεύω τον καημό
φτιάχνοντας με τη θύμηση ολάνθιστο μπουκέτο,
κι αναπαράγω όνειρα χωρίς σταματημό..
Βγαίνουν όλοι οι πόθοι μου στις άκομψες γραμμές μου
και στο μπουκέτο πού ‘φτιαξα φυσάω μια πνοή,
κλείνω όλα τα άνθη του μέσα στις σπιθαμές μου
μήπως και τάχατες σ’ αυτό, δοθεί λίγη ζωή..
Όμως αυτό, εκεί, βουβό και άχαρο μου στέκει..
δίχως οσμή, δίχως δροσιά, δίχως λίγη ψυχή,
και την ορμή των πόθων μου ανάκατα μου μπλέκει
που στη ζωή του αισθάνομαι πως έχω ενοχή !
Ίσως και τάχα η σινική δεν ταίριαξε να δώσει !...
-τι κι αν και ανεξίτηλη.., κι η πένα μου χρυσή .. . ?-
Για της γραφής μου την ζωή πρέπει να βάλω ..χρώση !
??
...κι έκτοτε το πενάκι μου βουτώ μες στο ..κρασί... !
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
