|
Ξενιτιά
Μην είν΄ εδώ ο τόπος σου,
μην είν΄ τα γονικά σου,
μην είν΄εδώ τ΄ αδέρφια σου
και τα γεννήματά σου;
Δεν είν΄ εδώ ο τόπος μου,
μηδέ τα γονικά μου,
ούτ΄ είν΄ εδώ τ΄ αδέρφια μου
και τα γεννήματά μου.
Και πού ΄ν΄ μαθές ο τόπος σου,
πού ΄ναι τα γονικά σου,
πού ΄ναι μαθές τ΄αδέρφια σου,
και τα προγονικά σου;
Ο τόπος μου είναι γαλανός
και χρυσοκεντημένος,
και από δώδεκα θεούς,
πολυζωγραφισμένος.
Και τί ζητάς στον τόπο μας
κι άφησες τα δικά σου,
κι άφησες τα γεννήματα
και τα προγονικά σου;
Η αγάπη μ΄έφερε εδώ,
στα ξένα τούτα μέρη,
κι όταν ετούτη σίμωσα,
ξεμάκριν΄ απ΄ τη ζέση,
και δυο καρδιές φυλάκισα
και τις ταλαιπωράω,
και απ΄ την μια την άλληνε,
πιο μακριά θωράω.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|