| |
Θα μείνω ξυπνητή ως τα χαράματα
Παρέα να κρατήσω στο φεγγάρι
Κι αν τύχει και με πιάσουνε τα κλάματα
Να ξέρεις.. σου χρωστώ μεγάλη χάρη...
Θα μείνω να λογίζομαι την σχέση μας
Εκείνα που μου χρέωσες τα λάθη
Το κρύο που εισέβαλε στη ζέση μας
Τα ύψη που μας έπνιξαν τα βάθη...
Θα μείνω ξυπνητή και ας πληγώνομαι
Τα αίματα τα έχω συνηθίσει
Στο έδαφος που θράφηκα οργώνομαι
Και ας ποτέ μην φθάσει να καρπίσει...
Θα μείνω ξυπνητή ως τα χαράματα
Τί άλλο πια μπορεί να μου χρεώσεις ;
Οι κωμωδίες θρέφουνε τα δράματα
Τα "θέλω" μου δεν ζήτησαν εκπτώσεις...
Θα μείνω ξυπνητή.. και ας απέθαντη
Γαλήνια να βλέπω να κοιμάσαι
Μια έρημος η ζήση μου απέραντη
Σαν όαση μικρή να με θυμάσαι...
Θα μείνω στα σκοτάδια σου ιέρεια
Αστέρι φωτεινό στο πέρασμά σου
Με ήθος και συνείδηση.. ακέραια
Της πίκρας να μεθώ το κέρασμά σου...
3-12-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
