| |
οταν ημουνα παιδι,
ηθελα να ζω σε χωρα μαγικη
με νερα'ι'δες και ξωτικα,
με καθρεφτες μαγικους,
χωρις πονο και αναστεναγμους....
ηθελα να ζω σε παραμυθι....
με μαγισσες και πριγκηπες καλους,
και για ο,τι με πονα,να υπαρχει η ληθη
για να με σωζει απο τους καημους....
εφτασε ομως ο καιρος,που
μπηκε στη ζωη μου ενας καημος,
βαθυς και οδυνηρος,που σε ολα
μου τα παραμυθια ηταν εξιδανικιμενος,
μα ο ερωτας αυτος,που ενιωσα τοτε εγω
δεν ηταν διολου μαγεμενος....
ετρεξα πονεμενη να αποζητησω τη ληθη,
που παντα με βοηθουσε....
και τοτε νοησα πως ηταν μυθοι,
αυτα που η καρδια μου καρτερουσε....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
