| |
Θέλω και πρέπει πολεμούνε λυσσασμένα
Στου νου μου μέσα τις κρυμμένες εσοχές
Τα θέλω,ζήσε,μου ζητούν απεγνωσμένα
Τα πρέπει αδέκαστα μου ρίχνουν ενοχές!
Εγώ σαν κούτσουρο βαρύ στη μέση
Το σώμα πρόθυμο,νωθρό το πνεύμα
Στέκω μονάχος,δεν αλλάζω θέση
Αποζητώ μια κίνηση,ένα νεύμα.
Σαν από μάγισσας το χέρι σμιλεμένη
Έχει αλλάξει της καρδιάς μου η υφή
Πέτρινη ήτανε,στριφνή μα κλειδωμένη
Τώρα ασύδοτη γυρνά για επαφή.
Τα δυο μου δάχτυλα στο μέλι βουτηγμένα
Σκιάζομαι όταν πάω να τα γευτώ
Τις μέλισσες που θά'ρθουν στοχευμένα
Θα πρέπει αγόγγυστα μετά να ανεχτώ.
Απορροφώ τα πάντα σα σφουγγάρι
Να τα κρατήσω όμως δε μπορώ
Λίγο νερό η ρίζα μου να πάρει
Σαν άνυδρο δεντράκι λαχταρώ.
Αμήχανος το μέλλον ατενίζω
Δυσοίωνο και μαύρο το θωρώ
Ποιος είμαι,που πάτω και πως βαδίζω
Απ'την αρχή μαθαίνω σα μωρό.
Στα θέλω σίγουρα το βλέπω δεν ταιριάζω
Στα γνώριμα τα πρέπει θα γυρίσω
Τον πόνο δήθεν με ποτό θα μετριάζω
Την άσωτη καρδιά θα φυλακίσω.
Ο αποστάτης της απόλαυσης θα γίνω
Όμως πιο ήσυχος τις νύχτες θα κοιμάμαι
Μα όταν σκέφτομαι εκείνα που αφήνω
Το κατρακύλισμα απ'την αρχή φοβάμαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
