| |
δες πόσο μόνος στέκομαι τώρα
και κοιτάζω
αυτό το ερειπωμένο σπίτι
και ακούω μόνο τον ήχο των ξεραμένων φύλλων
καθώς τα πατώ
και η μόνη ζωή γύρω μου είναι μαύρα πουλιά
και μαύρες γάτες
που πετάγονται απ΄ τα χαλάσματα
κι επιπλέον άρχισε πάλι να βρέχει
ψάχνω να βρω ένα μέρος που να μη βρέχομαι,
δεν βρίσκω τίποτα και σηκώνω μόνο το μπουφάν
πάνω απ' τους ώμους μου,
όμως βρέχει, δε σταματά να βρέχει
κι η βροχή όλο και δυναμώνει.
στις ειδήσεις άκουσα πως ο χειμώνας φέτος
θα είναι βαρύς.
κοιτάζω γύρω μου,
είμαι χαμένος σ΄ ένα δάσος
κι όμως δε βλέπω τριγύρω ούτε ένα χρώμα.
ο χειμώνας φέτος δε θα χει χρώματα.
ακούω τις βροντές και είναι σα μνησίκακα
γέλια ειρωνικά
είναι έτοιμα να με καταπιούν.
δε με τρομάζουν,
δεν ξέρω αν υπάρχω πια,
όμως τα ακούω,
είναι εκεί
γεμάτα μίσος,
θα με καταπιούν κι έπειτα θα
φτύσουν το κουκούτσι,
τη μαύρη μου
καρδιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
