| |
Σε συνάντησα ένα απόγευμα μελαγχολικό
σε 'να μπαρ καθόσουν πάνω σε 'να ξύλινο σκαμπό
και έπινες τον καφέ σου θυμάμαι μου είπες πικρό
γιατί δεν άντεχες να σβήσεις ένα παλιό σ' αγαπώ.
Σε κέρασα στριφτό τσιγάρο σου άναψα φωτιά
και μες από τις σπίθες του σε κοίταξα πολύ βαθιά
και άκουσα να μου ψιθυρίζει η καρδιά στα κρυφά
δώσε μου σε παρακαλώ μια τρυφερή αγκαλιά.
Σάστισα όλα ήρθαν απρόσμενα και τόσο ξαφνικά
που έτρεμαν τα δάκτυλα μου λες και ήμασταν παιδιά
που δίσταζαν να ανταλλάξουν τα πρώτα τους φιλιά
γιατί δεν γνώριζαν ότι η ευτυχία αυτό ζητά.
Πέρασε ο χρόνος, η ώρα, οι στιγμές τα λεπτά
και ήρθε σιωπηλά το κίτρινο χρώμα και η φθορά
μα δεν μας ένοιαζε αν τα βήματα ήταν πια αργά
γιατί ο δρόμος μας είχε μόνο τη δική μας ματιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
