| |
ΟΣΟ ΡΩΤΑΣ
Γεννήθηκες νωρίς και πάει καιρός
και κάθε χρόνο σου φοράν ακάνθινο στεφάνι
όποιας απαρτίας και αν ήσουνα φρουρός
η υπηρεσία σου ποτέ δε θα τους φτάνει
Δεν πα να φωνάζεις για ν’ ακουστείς
ένα σώμα θα σαι από την μάζα
κι’ο τρόπος ένας για να διακριθείς
να σου βάζουν λουλούδια μεσ’τα βάζα
Όσο ρωτάς και ψάχνεις για το πως
και γιατί δεν ακούγεται η κραυγή μας
της προδοσίας η λύση η ατραπός
που ο Εφιάλτης έκανε διάσημη στην γη μας
Οι πόρτες που σου ανοίγουνε κλειστές
κι’ ελπίδες πετάν σαν πυγολαμπίδες
πέφτεις σε δοξασίες κλασσικά γνωστές
στο νου τις κουβαλάς για να πέφτεις στις παγίδες
Όσο κι’αν περιμένεις να ρθει ο καιρός
για να κατέβει από τον ουράνιο σταυρό του
ο κόσμος μας θα γίνεται ακόμη πιο μικρός
για να σε δείχνουν πιο καθαρά το αύριο του
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
