| |
Άσ' την κακία τη φτηνή του ψεύτη κόσμου
Τι φταίνε αθώοι με τον φθόνο να πονούν ;
Λίγη αγάπη.. αν το θες.. μονάχα δως μου
Πίστη κι ελπίδα τ' άδεια μέλλοντα ζητούν...
Άσε τα λόγια που τρυπούν τα σωθικά σου
Μόνον ελάχιστοι δουλεύουν το καλό
Να σου σαλέψουν προσπαθούν τα λογικά σου
Ρίξε τις άσκοπες κουβέντες στο γυαλό...
Γύρω η Άνοιξη μονάχη δεν ανθίζει
Αν το Χειμώνα έχεις μέσα στην καρδιά
Μα και το άνθος μοναχό του δεν καρπίζει
Η μέλισσα σαν δεν του κάμει συντροφιά...
Πάψε λοιπόν με τα γελοία ν' ασχολείσαι
Με νου και σύνεση η ζήση προχωρά
Αν είσαι πάντα καθαρός.. δεν προσποιείσαι
Ο δόλος όλος των φτηνών δεν σ' αφορά...
Έτσι μονάχα θα μπορέσεις να προσφέρεις
Οι διδαχές σου μες στον κόσμο ν' ακουστούν
Λόγια πολύτιμα με πάθος να προφέρεις
Και με το μέλι της ψυχής σου να λουστούν...
9-1-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
