| |
Οι δυο σχισμές στο πρόσωπό μας,
γίνανε κομμάτια γυαλιού.
Αυτό που ήταν αντανάκλαση
έγινε τώρα αιχμηρή πληγή.
Κι όλα αυτά τα γυαλάκια στέριωσαν
και λησμονήσαμε πως είναι το γέλιο μας.
Επιτρέψαμε στη φθορά να κρύψει την ουσία
και γίναμε σκληροί με τον έρωτα.
Γεράσαμε ενώ μιλούσαμε παιδικά.
Χρεώσαμε αγκαλιές ενώ χανόμασταν στη σιωπή τους
και τώρα ζητάμε λόγο εκεί που λόγος δεν υπάρχει
και θέλουμε μέσα από αρνήσεις.
Κοιμηθήκαμε ολόκληροι, μα ξυπνήσαμε μισοί.
Κι όσα δικά σου για πάντα έχω κρατήσει
σ' ένα ντουλάπι μ' αναμνήσεις θα τα βάλω
κι ο έρωτας όπως με παρέα έρχεται, τόσο μόνος φεύγει
αφήνοντας μας πίσω ραγισμένους
να προβάλλουμε το τίποτα στο τίποτα
τη θολή μας εικόνα
μέσα σε σπασμένους καθρέφτες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
