| |
Νομίζω πως διέξοδο δεν υπάρχει σ’αυτής της κοινωνίας τη μιζέρια...
Ό,τι δεν σχετίζεται με τη φύση μ’αφήνει αδιάφορο...
Να ζήσω όπως θέν’οι άλλοι δεν το καταδέχομαι...
Την πόλη την μισώ...
Τα καυσαέρια με σκοτώνουν ,οι κόρνες με τρελαίνουν, τα θλιβερά βλέμματα των ανθρώπων με στοιχειώνουν , η αγένεια με τυλίγει με το αγκαθερό της πανοφώρι,
με πνίγει...
Τι κάνεις σ’αυτη την ζωή, τι ήρθες να κάνεις , σκέφτηκες ποτε;
Οι ερωτήσεις μαλακίας σου σουβλίζουνε τ’αυτιά,
τα τρυπάνια το πρωί σου γαμάνε τον εγκέφαλο, οι βλαστημιές των εργατών
σε φτύνουνε στα μούτρα , μπαίνεις σε μαγαζί να φας ένα κομμάτι ψωμί
και σ’αντιμετωπίζουν σαν σκουπίδι...
Τι στο μπούτσο έχετε στα μαγαζιά σας ταμπέλα που λέει απαγορεύεται το κάπνισμα,
αφού καπνίζετε κι οι ίδιοι και φυσάτε τα ντουμάνια στα πρόσωπα των πελατών;
Πως το κάνετε και τίποτα δεν σας ενδιαφέρει;
Πως βολευτήκατε με τέτοιαν άνεση , ενώ η ζωή τελειώνει;
Γαμημένη παιδεία, σε ψάχνω με λαγνεία μα δεν σε βρίσκω πουθενά...
Δεν ζείτε...
Δεν αγαπάτε , απόλαυση τι είναι δεν γνωρίζετε , δεν γαμιέστε με πάθος, ζείτε στην
κυκλική ανασφάλεια της φαύλης ρουτίνας που σας μηδενίζει την ψυχή...
Δεν ζείτε...
Δεν επιθυμείτε!
Γιατί;
Κρύβεστε στο καβούκι της εσωτερικευμένης σας φοβίας, που σας κόβει την ανάσα,
σαν μαύρη μόρα στα σκοτάδια...
Εγώ δεν τη φοβάμαι πια, την κοιτώ της γελώ κι εκείνη φεύγει μ’αστραποβόλο άερινο φτερούγισμα...
Η θάλασσα μ’αρέσει, μ’ηρεμεί...
Χωρίς θάλασσα δεν βρίσκει ανάσα να πιαστ’η ψυχή...
Μα στο βουνό θα μείνω...
Δεν τα γουστάρω ρε τα τσιμέντα σας!
Εγώ ‘μαι ρίζα του χωμάτου!
Εκεί ανήκω, εκεί θα επιστρέψω!
Δεν μου κάνει το ψέμα μας...
Όσο μου το ταΐζετε τόσο θα το ξερνάω...
Ναι,ναι αλήθεια λέω
και ο Λευτέρης πήδηξε απ΄τη γέφυρα τον Αύγουστο γιατί δεν γνώρισε ποτέ του την αγάπη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
