| |
Δίχως είδωλο καθρέφτης, δίχως δείκτες το ρολόι
κάτι μέσα μου με αλλάζει, κάτι μέσα μου με τρώει
διαγράφω μια πορεία που το χάρτη έχω χάσει
έτσι όλο προχωράω… πουθενά δεν έχω φτάσει.
Το όνομα μου δε θυμάται πια κανένας στο πλανήτη
δίχως να ‘χω κεκτημένα… τίποτα δε μου ανήκει
και βαδίζω χωρίς λόγω την μεγάλη μου πορεία
δίχως μάγους, δίχως δράκους, και με δίχως φαντασία
Περπατάω μες στα φώτα στη μεγάλη τους τη πόλη
κάθομαι σ’ ένα τσιμέντο και με προσπερνάνε όλοι
τους κοιτάζω, με κοιτάζουν, μα κανένας μας δε με βλέπει
την ρουτίνα της ζωής τους τίποτα δεν ανατρέπει
Σα χαμένοι ταξιδιώτες που δεν έχουν που να πάνε
μοιάζουν όλοι πιεσμένοι (την ουρά τους κυνηγάνε)
κι αφού δεν αντέχω άλλο κάπως έτσι και εγώ
τους ακολουθώ στο πλήθος για να δω ως που θα βγω
Και χαμένος τριγυρίζω δίχως να μετρά ο χρόνος
στη ζωή του ο καθένας έρχεται και φεύγει μόνος
δίχως να χει τη σκιά του, δίχως είδωλο καθρέφτη
μόνο με τον εαυτό του, ένοχο και πάντα φταίχτη!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
