| Θυμάσαι που ήσουνα μικρός κι έκλαιγες και γελούσες
και για να πεις τι ένιωθες έλεγες "αγαπούσες";
Κι έπειτα λίγα πέρασαν, λίγα ακόμα χρόνια,
πέρασαν ζέστες και βροχές, ήρθαν άνεμοι χιόνια
κι απ΄ της αγάπης τους καρπούς ένανε ξεχωρίζεις
και τον φυτεύεις κει κοντά και τους ανθούς μυρίζεις...
Και τώρα αν θες αισθήματα με λόγια να εκφράσεις,
μπορείς να πεις "σε αγαπώ" ή του έρωτα τις φράσεις...
Περνάνε χρόνια και θα 'ρθουν κι άλλα πολλά θα ζήσεις
και από το δέντρο του έρωτα την έλξη θα κρατήσεις,
θα την φυτέψεις και αυτή σε μια καινούργια θέση
κι αν θες να πεις τι νιώθεις πια, θα είναι "μου αρέσει"...
Τι να συμβαίνει άραγε στα χρόνια που περνάνε;
Ξεχνάνε μήπως οι άνθρωποι πως είναι ν' αγαπάνε;
Μήπως στις μέρες που έρχονται τα αισθήματά μας φθίνουν;
Μήπως με ρούχα πιο φθηνά κάθε ψυχή την ντύνουν;
Μ' όλων των δέντρων τους καρπούς μπορεί και να χορτάσεις,
μα της αγάπης τα κλαδιά πιο δύσκολα θα φτάσεις...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|