| |
| | Κανένα σχόλιο |  | | |
Εύκολος δρόμος.
Είναι ο δρόμος κι πορεία μας βατή..
Έτσι νομίζουμε και σβέλτα προχωράμε
θαρρώντας σίγουροι και πάντα δυνατοί.. ..
Μα.. είν’ αμφίβολο αν ξέρουμε που πάμε !
Ποτέ στα «θέλω» δεν υπάρχει κορεσμός
και τα «μπορώ» μας δεν σταθμιούνται όσο πρέπει,
μας είναι τ’ άγνωστο μεγάλος πειρασμός
και φανταζόμαστε την τύχη μας στην τσέπη..
Εύκολος δρόμος, μα_οι εχθροί καραδοκούν
και η παγίδα θα προκύψει εν αιθρία
να συντρίβούμε στου μοιραίου το δοκούν
σε μια, της άκρατης ζωής, πανωλεθρία..
; Λες να υπάρχει στο μυαλό μας η στιγμή
πως θα ανάψουνε της μνήμης μας τα φώτα
ν’ αφανιστούν του πεπρωμένου οι εμπαιγμοί
και θα γυρίσουμε, -στα πάντα-, όπως πρώτα ;
; Θα ‘μασταν λίγο στη ζωή μας συνετοί
ένα σποράκι να σπερνιώτανε σαν μίτος ;
ή, στην πορεία μας, θαρρώντας περιττή,
κάθε μας σύνδεση, χαλούσαμε, ακρίτως ;….
-.-
ΥΓ :
Δεν είμαι εγώ όπου τη λύση θα σας πώ
γιατί ο καθένας στην καρδιά του θα την έχει
(... .. θά 'τανε άλλωστε τελείως ποταπό
να πώ να πάρετε ομπρέλα όταν βρέχει !….)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν ! | | | |
|
CHЯISTOS P
08-05-2019 @ 01:04 | Τώρα, τί μου ήρθε και θυμήθηκα ένα παλιό ανέκδοτο... ορισμένα πράγματα βγαίνουν εκεί που δεν τα περιμένεις...
Μιά φορά ήταν ένας φτωχός ταλαίπωρος άνθρωπος με μεγάλη φαμίλια και ένα μικρό σπιτάκι, ένα μικρό δωματιάκι όλο κι όλο. Ζούσαν όλοι ο ένας πάνω στον άλλον μέσα σε αυτό το μικρό δωματιάκι και η ζωή τους ήτα ανυπόφορη.
Τι να κάνει ο άνθρωπος, αποφάσισε να πάει στον Χότζα να ζητήσει βοήθεια :
--Χότζα, του λέει, σώσε μας, το σπίτι δεν φτάνει για όλους εμάς και υποφέρουμε. Μήπως μπορείς να μας βρεις κανένα μεγαλύτερο σπίτι;
και ο Χότζας αφού σκέφτηκε του απαντά:
--Δεν μου λες; Έχεις τιποτα ζώα στην αυλή σου;
--Ναι, λέει ο άνθρωπος, έχω κότες, σκυλια, κατσίκια, γουρούνια κι έναν γάιδαρο...
--Πήγαινε, λέει ο Χότζας, πήγαινε και βάλε τις κότες και τα σκυλιά μέσα στο δωμάτιο και έλα σε μία βδο-μάδα να μου πεις..
--Είμαστε χειρότερα τώρα, είπε ο ταλαίπωρος άνθρωπος, όταν πήγε να τον ξαναεπισκεφτεί.
--θα βάλεις τώρα και τα κατσίκια, λέει, και έλα σε μία βδομάδα να μου ξαναπείς !..
Παραξενεύτηκε ξεπαραξενεύτηκε ο άνθρωπος –εντολή του Χότζα ήταν αυτή- σε μία εβδομάδα απογοη-τευμένος εντελώς ξαναπάει.
--Χότζα μου, λέει τώρα είμαι πολύ άσχημα και είμαι πολύ δυστυχισμένος..
--Πήγαινε τώρα βάλε και τα γουρούνια μέσα και έλα σε μία εβδομάδα να μου πεις..
Ξαναπήγε σε μία εβδομάδα ο δύσμοιρος άνθρωπος τρελαμένος εντελώς και του λέει
--Η ζωή μου έχει γίνει ανυπόφορη, δεν αντέχω άλλο,
--Πήγαινε τώρα και βάλε και το γάιδαρό σου μέσα και έλα σε μία εβδομάδα πάλι, λέει ο χότζας
Χωρίς άλλη επιλογή ο κακόμοιρος άνθρωπος κάνει ότι του λέει και σε μία εβδομάδα καταρρακωμένος και στα πρόθυρα της τρέλας ξαναπάει στον Χότζα :
--Τώρα, του λέει ο Χότζας, πήγαινε και όλα αυτά τα ζώα που σου είπα να βάλεις μέσα στο σπίτι να τα βγάλεις και ελα αύριο να μου πεις.
Ο άνθρωπος βγάζει όλα τα ζωντανά έξω και την άλλη μέρα κεφάτος, τρισευτυχισμένος και πηδώντας από την χαρά του, επισκέπτεται τον Χότζα γεμάτος ευγνωμοσύνη:
--Σε ευχαριστώ πολύ Χότζα μου ! Τώρα αισθανόμαστε όλοι υπέροχα ! Σε ευχαριστούμε πολύ όλοι μας να σε έχει καλά ο Αλλάχ για το καλό που μας έκανες !..
και άρχισε να του φιλάει τα πόδια...
Τώρα, τι μου ήρθε να το πω αυτό ; Βρε παράξενα ανέκδοτα που μού ‘ρχονται απόψε !...
| | Μαυρομουστάκης
08-05-2019 @ 09:03 | Φιλοσοφημένο και το ανέκδοτο και το ποίημά σου Χρήστο.
| | Κων/νος Ντζ
08-05-2019 @ 09:34 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
08-05-2019 @ 10:26 | ....αυτο ειναι που λενε μεταφορικα..
" η λογικη του Χοτζα " φιλε Χρηστο..
..την ακολουθει κατα γραμμα ο Πρωθυπουργος μας..
ας ελπισουμε οτι ο λαος εχει πια ξεφυγει απο αυτες τις παγιδες..
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Dimitri Favvas
08-05-2019 @ 10:54 | Ποτέ στα θέλω δεν υπάρχει κορεσμός
για τούτο άλλωστε αξίζει για να ζούμε
η κάθε μια στιγμή πριν γίνει παρελθόν
σίγουρα κάτι μας χρωστάει που ποθούμε
Καλημέρα φίλε μου | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
08-05-2019 @ 13:52 | Έξοχο!!! το ποίημα κι` έξοχο το ανέκδοτο που μόνο ανέκδοτο δεν είναι στις ευτυχισμένες μας!!!! μέρες, προσωπικά είμαι πανευτυχής , αυτό το μουλάρι το σκασμένο το παιδί μου...όλο σουβλάκια !!! παραγγέλνει κι` ας έχω η δούλα έτοιμο φαγητό...Μμμμμμμακια. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | πανσελινος
08-05-2019 @ 22:15 | Είναι ο δρόμος κι πορεία μας βατή..
Έτσι νομίζουμε και σβέλτα προχωράμε
θαρρώντας σίγουροι και πάντα δυνατοί.. ..
Μα.. είν’ αμφίβολο αν ξέρουμε που πάμε ! ::rock.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
