| |
| | Παναγιώτης Πτερνέας |  | | |
Ξημέρωνε η Πασχαλιά , κει στο Χριστός Ανέστη,
δεκαοκτάχρονο παιδί ,απ'της χαράς την μέθη,
να διαλαλήσεις ήθελες το θαυμαστό το νέο.
τον δυναμίτη άναψες και ήλθε το μοιραίο
Απ' τον καρπό του έχασες, το ένα δεξί σου χέρι,
όμως εσύ δεν δείλιασες απ' το κακό χαμπέρι.
Μάζεψες το κουράγιο σου και στάθεις παλικάρι
και έμαθες και κράταγες μέχρι βιολιού δοξάρι
'Επαιζες και τραγούδαγες ,έγινες και τσαγκάρης
κι είχες μια βάρκα ξύλινη , ήσουνα και βαρκάρης.
Ως να κουρεύεις έμαθες με το ζερβί σου χέρι
κι έκανες όταν ψάρευες ,στην θάλασσα νυχτέρι
Χαμογελάς στον τάφο σου σε μια φωτογραφία,
είσαι για τον τόπο σου, καύχημα κι ιστορία.
Νά 'χεις καλό παράδεισο ,λεβέντη μπάρμπα Πότη
πάντα σε σεβόντουσαν για όλ' αυτά οι ανθρώποι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Νέτα-σκέτα
08-05-2019 @ 17:29 | Ο μπάρμπα Πέτρος Πτερνέας αρούρηδες υπήρξε ένα σύμβολο
κουράγιου και ανθρώπινου πείσματος.Αν και έχασε το δεξί του χέρι
από δυναμίτη , έμαθε να παίζει βιολί , να κουρεύει, να ψαρεύει,να
φτιάχνει παπούτσια, ομπρέλες, να οργώνει και να κάνει χίλιες δυό που λέμε δουλειές.Έζησε μέχρι τα βαθιά του γεράματα κάνοντας μια θαυμάσια
οικογένεια. Περιοδικά και εφημερίδες είχαν γράψει για αυτόν
και έγινε σύμβολο για το χωριό του[ Νιοχώρι] και όλη την Μάνη.
::sneak.:: | | Νέτα-σκέτα
08-05-2019 @ 17:33 | Κάτι ανάλογο με τον αηχούλη που αν και έχασε σε μετωπική με
σκαραβαίο, το λίγο μυαλό που είχε, συνεχίζει να σχολιάζει
βαθυστόχαστα και σοφά, προκαλώντας τον θαυμασμό όλων μας.
::laugh.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
