| |
Άνθισαν οι κήποι της χαράς,
σαν έλαμψε ο ήλιος της καρδιάς,
μια άνοιξη με χρώματα πολλά
και αηδόνια μύρια γελαστά.
Χόρευαν οι παπαρούνες στις αυλές,
και οι μαργαρίτες ήταν χαρωπές
σαν έλεγαν της μοίρας το ριζικό
σε νιο που ποθούσε θηλυκό
Ο άνεμος ήτανε ζεστός
και ο χειμώνας πια μακρινός.
Η σκέψη ήταν ανοιχτή
ένα ταξίδι θα πήγαινε και αυτή.
Το βλέμμα χαιρόταν τον ουρανό,
το σύννεφο ήταν πια λευκό.
Οι κάμποι...πράσινοι ωκεανοί,
και οι ποταμοί είχαν γλυκιά φωνή.
Άνθισαν οι κήποι της χαράς
σαν ο έρωτας έγινε φωτιά
και άπλωσε σε κόρη την πυρά
σαν φίλησε χείλη καυτά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
