| |
Τα βράδια μας θυμάμαι.. τ' αξημέρωτα
Που λέγαμε τραγούδια για τον έρωτα
Εκείνα τα φεγγάρια σου τα άσβεστα
Τα πράσινα τα μάτια σου.. τα άπληστα...
Τα βράδια του Αυγούστου που φωσφόριζαν
Τα άρωμα του μούστου που μας δώριζαν
Τα ξέπλεκα μαλλιά μου στις παλάμες σου
Τα χείλη σου.. μ' ένα φιλί γλυκάνισου...
Τα βράδια που τ' αστέρια ξενυχτούσανε
Παρέα στην αγάπη μας κρατούσανε
Το λαύρο αεράκι μας νανούριζε
Κι η γάτα στην αγκάλη μας γουργούριζε...
Τα βράδια μας αυτά.. τα αλησμόνητα
Τα ξέχειλα από πάθος κι αθωότητα
Οι γρύλλοι με τραγούδια μας κοιμίζανε
.. Επάνω μας τα γιασεμιά λυγίζανε...
Μα πέρασαν και φύγανε τα βράδια μας
Και βάφουμε μονάχοι τα σκοτάδια μας
Αστέρια και φεγγάρια να μην βλέπουμε
Του έρωτα τις μνήμες να μην κλέβουμε...
Να ζούμε μοναχά για το ξημέρωμα
Η κάθε ηλιαχτίδα του.. μαχαίρωμα
Να λούζω με το φως την απουσία σου
Στου ήλιου μέσα το βωμό.. θυσία σου...
23-3-2018
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
