| |
Μαλαματένια γράμματα στα χείλη σου αφήνω
Νά 'χουν οι λέξεις άρωμα της λαύρας σου πνοής
Και με νερό κρυστάλλινο κάθε σου πόθο σβήνω
Κι ένα γαλάζιο πέλαγο ανοίγω να διαβείς...
Πώς θα μπορούσα τίποτε πιο λίγο να σου δώσω
Από την πλάση ολάκαιρη.. και γη και ουρανό
Που πόθησα το άπειρο μαζί σου ν' ανταμώσω
Και κάθε τι λιγότερο μου φαίνεται φτηνό...
Μαλαματένια όνειρα τις νύχτες σου χαρίζω
Κι ο ύπνος στην αγκάλη του σε παίρνει.. σα μωρό
Κι ένα γλυκό νανούρισμα στ' αυτί σου ψιθυρίζω
Όλα σου λέω μάτια μου για σένα τα μπορώ...
Κι έτσι τα βράδια λούζονται τη λάμψη του φωσφόρου
Και κάθε σου ξημέρωμα γλυστράει στη χαρά
Και μην σκεφτείς το τίμημα του ακριβού μου δώρου
Σαν νιώθω πως αγάπησα μονάχα μια φορά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
