| |
Είμαι από κείνα τα παιδιά
που το χαμόγελο δεν κρύβουν
και όσα δεν άντεξε ο χρόνος
τα αφήνουν για να φύγουν
Όσοι τα λόγια τους μασούν
και στην ζωή έχουνε λυγίσει
πάντα τα λάθη μαρτυρούν
και την ψυχή μας ασελγήσει
Είμαι από κείνα τα παιδιά
που το εγώ τους δεν κοιτάνε
και το βάθος της ψυχής
να δωρίσουν λαχταράνε
Μια πουτάνα η δικιά σας κοινωνία
πάντα ζητούσαν τον ήλιο με νοθεία
ψεύτικα λόγια μέσα μας εξοργίζουν
τι αγαπάω αληθινά και τι με ορίζουν
Είμαι από κείνα τα παιδιά
που τα μέσα μας γελιούνται
της μοίρας τη ζωή πάντα αδικούνται
έχουν αγγίξει τη φωτιά δεν την φοβούνται[align=center][B][I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
