| Εσύ...
στην έρημό σου χειμάζεις
και μια θάλασσα όλο σχάζεις
με τα χέρια σου, με ορμή.
Εκεί...
όπου το δάκρυ σταλακτίτης,
λάμπει σαν αποσπερίτης,
κάπως το φως σου να σωθεί.
Εσύ...
όμοια μαύρη οπτασία
παλεύεις με μια εικασία
πως το παιδί σου ίσως ζει...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|