| |
Και τώρα μπορώ να διαβαίνω πάνω στη γής μας
Με πλατιές δρασκελιές σαν ιδιοκτήτης του κόσμου
Αφού γίνηκα ενας σποριάς,που έχει σκεπάσει χωράφι πολύ
Και δεν προσμένει να θερίσει σπειρί για τις δικές του αποθήκες
Μπορώ να πορεύομαι μέσα στους δρόμους του πέτρινου μας αιώνα
Μ’ένα πλατύ χαμόγελο,σαν δαμαστής της πέτρας
Αφού γίνηκα σκορπιστής τρυφερότητας αχθοφόρος του χρέους
Μπορώ να βαδίζω στα μονοπάτια του χρέους με άνετες δρασκελιές
Εγώ που τώρα ξέρω πως οι άνθρωποι του χρέους δεν είναι παρά άνθρωποι
Εγώ που γεννήθηκα να ζήσω σαν ένα δέντρο
Κι έζησα σαν άνεμος καλπαστικός
Μπορώ να πώ πως τίποτα δεν τέλιωσε
Πως μόλις τώρα αρχινά το αληθινό ταξίδι
Εγώ που δεν κέρδισα μήτε ένα άστράκι
Στις ποιητικές μου επωμίδες
Τώρα μπορώ να φτερουγώ μέσα στο δάσος των ανθρώπων
Ελεύθερος τραγουδιστής και προνομιούχος αδερφός των ανθρώπων
Εγώ που δεν κέρδισα ένα στασίδι στο ναό της μικρής προκοπής
Μπορώ να λέω πως στην ανταλλαγή και στην ανταμοιβή
Και στην αποθησαύριση στάθηκα κερδισμένος
Αφου έχω τόση αγάπη στην καρδιά
Τόσο χάδι που ωρίμασε πιά
Και μελωμένο στάζει απο τις άκρες των δαχτύλων μου
Αφού έχω τόσα και τόσα τραγούδια
Για σένα και τους ανθρώπους
Για αυτό τώρα μπορώ να τραγουδώ ενα τραγούδι της χαράς
Τραγούδι της μελλοντικής βεβαιότητας
Τραγούδι που ποτέ δεν το ξέχασα
Γιατί οπως θα το κατάλαβες
Όλα τούτα τα γράφω ,όλα τούτα τα τραγουδώ
Πεζοπόρος στους δρόμους του κόσμου
Κι αν δεν έχω λίγο χώμα δικό μου να τα φυτέψω
Τα σκορπίζω μέσα στου κόσμου τον άνεμο
Αφού κι εκεί μπορούνε τώρα να καρπίσουν
Κι αν πρέπει να μουρμουρίσω ένα λόγο στερνό
Τον θέλω λόγο μιας νίκης που πορεύτηκε χρόνους πολλούς
Μα δεν χάθηκε στο δρόμο
Τον θέλω λόγο της αγάπης
Ανάμεσα σε σένα και μένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
