| |
| | Ο πατριωτισμός, το Μακεδονικό και η Ρωσία |  | | | Καλημέρα στους φίλους μου | | |
Ο πατριωτισμός, το Μακεδονικό και η Ρωσία
Η πρώτη φορά που είδα και ένιωσα το όχι και συμπαθητικό πρόσωπο του «πατριωτισμού» ήταν το Φεβρουάριο του1992 στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία στη Θεσσαλονίκη. Δούλευα στην έκδοση «Μαλλιάρης-Παιδεία» ως γραφίστας. Το συλλαλητήριο μάζεψε πολύ κόσμο και όλη η οδός και η πλατεία Αριστοτέλους ήταν γεμάτα από το ενθουσιασμένο πλήθος που κρατούσε διάφορα πλακάτ και φώναζε συνθήματα. Βεβαίως εκεί βρισκόταν και όλο το προσωπικό των γύρω καταστημάτων και εταιριών. Κάποια στιγμή στην πλατεία είδα έναν μεσήλικα άνδρα σκαρφαλωμένο σ’ ένα μικρό δένδρο που με ένα χέρι κρατούσε απ’ το «λαιμό» το δεντράκι και με το άλλο χέρι κουνούσε το κοντάρι με την ελληνική σημαία. Τα μάτια του άνδρα έλαμπαν από τον ενθουσιασμό και με περηφάνια αγνάντευε το πλήθος. Ίσως και το δεντράκι συμμεριζόταν το πάθος του άνδρα και άξια εκτέλεσε την αποστολή του αφού με δυσκολία άντεξε και δεν έπεσε μαζί με τον πατριώτη.
Η κοινωνία των ανθρώπων κατάφερε να χρωματίζει την έννοια «πατριωτισμός» με χρώματα από το άσπρο μέχρι το μαύρο. Η πιο άσπρη, πιο όμορφη και ορθή είναι το συνώνυμο του πατριωτισμού, η φιλοπατρία η οποία δηλώνει ένα συναίσθημα αγάπης για την πατρίδα χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης ή περιφρόνησης για τις πατρίδες των άλλων. Ίσως με πιο σωστό τρόπο την έννοια «φιλοπατρία» εξέφρασε ο Ρώσος φιλόσοφος Βασίλι Ρόζανοφ, που είπε ότι η αγάπη για τη πατρίδα πρέπει να είναι μια Μεγάλη Ζεστή Σιωπή. Με άλλα λόγια ο πατριωτισμός δεν είναι μια έκρηξη συναισθημάτων, αλλά ήρεμη και σταθερή αφοσίωση που διαρκεί όλη τη ζωή του ανθρώπου.
Όταν την έννοια φιλοπατρία αγγίζουν οι πολιτικάντηδες, την μεταμορφώνουν σε εθνικισμό. Και πολύ κατατοπιστική είναι η σκέψη του Ντε Γκολ, που είπε ότι ο πατριωτισμός είναι όταν η αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους έρχεται πρώτη ενώ ο εθνικισμός είναι όταν το μίσος για τους άλλους έρχεται πρώτο.
Γενικά η ιδέα της πατρίδας έχει ένα ιδιαίτερα θετικό συμβολικό νόημα και αυτό πολύ συχνά εκμεταλλεύονται αυτοί που έχουν εξουσία. Η παιδεία δεν προσανατολίζει αρκετά τις ανώριμες ψυχές του μελλοντικού πολίτη. Έτσι ο πατριωτισμός εύκολα εκφυλίζεται και μετατρέπεται σε εθνικισμό.
Θέλω να ελπίζω πως σε κάποιο βαθμό τον άνθρωπο μπορούν να κατευθύνουν οι σοφοί και δημοσιολόγοι των περασμένων αιώνων:
Η φιλανθρωπία και ο πατριωτισμός: τα βασικά προσόντα του ανθρώπου ο οποίος θέλει κάτι να πουλήσει.
Χ. Μένκεν
Πατριώτης: άνθρωπος που αγαπάει τη χώρα του, αλλά δεν χωνεύει τους πολίτες της.
Ε. Έζαρ
Πατριωτισμός σημαίνει συχνά να κρύβει κανείς πίσω από τη σημαία ένα πλήθος από λάθη και πλάνες.
Λ. Τζόνσον
Πατριωτισμός: την Κυριακή να τιμάς την πατρίδα και τις καθημερινές να κλέβεις το δημόσιο ταμείο.
Ρ. Σενμπέργκερ
Οι ακραίες εκδηλώσεις του πατριωτισμού είναι ο σοβινισμός (η λέξη κατάγεται από τον Νικολά Σοβέν, έναν στρατιώτη του Ναπολέοντα ο οποίος έδειχνε υπέρμετρη αφοσίωση στον αυτοκράτορα) και ο φασισμός. Ίσως αυτό το είδος του «πατριωτισμού» εννοούσε ο Άγγλος ποιητής και δοκιμιογράφος Σάμιουελ Τζόνσον γράφοντας το πιο διαδεδομένο γνωμικό για την έννοια: «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο του παλιάνθρωπου».
Και θέλω να τελειώσω το ενημερωτικό μέρος του κείμενού μου με μια μετάφρασή μου του ποιήματος «Οι πατριώτες» του Ουκρανού ποιητή Βαλέρι Βινάρσκι.
Οι πατριώτες
Ο πατριωτισμός δεν είναι μόνο αγάπης χαϊδοδαγκώματα,
πατριωτισμός δεν είναι μόνο αναθεματισμοί,
αλλά σημαίες, οδοφράγματα, χαρακώματα,
και μέχρι βαρηκοΐας πολυβολισμοί.
Οι πατριώτες είναι του Κακού το στρατό μυημένο,
ο πατριωτισμός είναι εκχύλισμα πάνω στο αίμα, κατεξοχήν.
Όλες οι συμφορές της Γης προέρχονται από κάτι συγκεκριμένο:
η Γη θα ξεψυχήσει από την «αγάπη» τους, γι' αυτήν.
Στο δεύτερο μέρος του κειμένου μου θέλω να εκφράσω τη γνώμη μου για το Μακεδονικό ονοματολογικό ζήτημα και για την κατάσταση στη Ρωσία.
Το 1945 οι δυο «συλλέκτες ξένων εδαφών» ο Στάλιν και ο Τίτο έχοντας επεκτατικές βλέψεις προς την Ελλάδα δημιούργησαν την «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» με αναγνώριση πλήρως το «μακεδονικό έθνος». Η ελληνική αντίδραση πραγματοποιήθηκε με δημοσίευση στην εφημερίδα "Ελευθερία", από τον … δημοσιογράφο Θεοφύλακτο Παπακωνσταντίνου, χωρίς κάποια ανταπόκριση από την ελληνική κυβέρνηση. Κατανοητό πως η Ελλάδα που βρισκόταν στα πρόχειρα του εμφύλιου πολέμου δεν μπορούσε να τα βάλει και με τους Στάλιν και Τίτο.
Στο 1991 η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε και εμφανίστηκε νέο ανεξάρτητο κράτος «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το Μακεδονικό ονοματολογικό ζήτημα κράτησε 27 χρόνια. Οι «κατακτήσεις» των ελληνικών κυβερνήσεων είναι μικρές, αλλά ουσιαστικές. Τα «Σκόπια» έγιναν «Βόρεια Μακεδονία» με αναγνώριση της γλώσσας ως «μακεδονική» στην οποία ωστόσο επισημαίνεται πως ανήκει στις νοτιοσλαβικές γλώσσες.
Αγαπητοί συμπατριώτες! Νομίζω πως πρέπει να αναγνωρίζουμε πως κερδίσαμε τη μάχη για το όνομα. Ελάτε να απλουστέψουμε το πρόβλημα με όνομα: Ας υποθέσουμε πως σε έναν άνδρα ηλικίας 46 ετών (1945-1991) υπεβάλαμε να πάρει άλλο όνομα και το καταφέραμε! Δεν είναι μεγάλο επίτευγμα?! Ελάτε να μείνουμε πατριώτες και όχι να γινόμαστε εθνικιστές.
Είμαι το ελληνικό παιδί του ρωσικού λαού και δεν μπορώ να μείνω αμέτοχος στα γεγονότα στη Ρωσία.
Η γνώμη μου: το θέμα του «πατριωτισμού» σαν στιλέτο καρφώθηκε στην ψυχή του ρωσικού λαού.
Αν γνωρίζεις ρωσικά και παρακολουθείς τη ρωσική τηλεόραση θα δεις μια εικόνα αληθινού πατριωτισμού, δηλαδή στη χώρα ανθίζει η φιλοπατρία.
Το ρωσικό FaceBook δείχνει εντελώς διαφορετική εικόνα: ένα απαίσιο μείγμα εθνικισμού, μιλιταρισμού και καθολικής διαφθοράς.
Ενδιαφέρομαι ως απλός πολίτης: Πού είναι η γνώμη και οι πληροφορίες απ’ τους Έλληνες πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, για την ζωή και την μαύρη μοίρα του ομοθρήσκου ρωσικού λαού; Όχι για την ζωή του Πούτιν και των φίλων του!
Γιώργος Σοϊλεμεζίδης
15.05.19
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | | |
|
Αγιοβλασιτης
16-05-2019 @ 11:26 | ....φιλε Γιωργο..
..με λιγα λογια..
αφου οπως λες ,επισημαινεται οτι ανηκει στις ..νοτιοσλαβικες..
ΓΙΑΤΙ
1.βορεια μακεδονια και οχι σλαβομακεδονια..
2.μακεδονικη γλωσσα και οχι σλαβομακεδονικη γλωσσα..
3.μακεδονικη εθνικοτητα και οχι σλαβομακεδονικη εθνικοτητα..
..γιατι???? | | kotsani
16-05-2019 @ 12:28 | Καλέ μου Τάσο! Το ιδανικό θα ήταν: Δημοκρατία του Βαρδάρη. Αλλά η καθηστερημένη αντίδραση του κράτους και η πολύχρονη υποστήριξη από τα μεγαλύτερα κράτη του κόσμου της ονομασίας: «Δημοκρατία της Μακεδονίας» δεν μας επιτρέπει να ζητάμε κάτι περισσότερο…
::hug.:: | | **Ηώς**
16-05-2019 @ 19:08 | πολύ καλό κείμενο Γιώργο!
Ο Επίκουρος κατονομάζει την φιλοπατρία ως αρετή.
H ανάγκη που ικανοποιείται είναι η κοινωνικότητα και είναι φυσική ανάγκη
Γιατί ο άνθρωπος στον Επίκουρο, και σ’ όλη την Ελληνική αντίληψη για τον κόσμο, ο άνθρωπος, νοείται πάντα σε σχέση με το κοινωνικό του περίγυρο.
η φιλοπατρία καταξιώνεται σαν Επικούρεια αρετή.
Εδώ, εμφιλοχωρεί η αντίρρηση :
« και γιατί , τάχα, να ξεχωρίζεις και να δένεσαι συναισθηματικά με όσα, κατά τύχην, γνώρισες απ’ αρχής.
Δηλαδή τόπους και ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι, όλοι οι τόποι το ίδιο είναι.
Όπου γης και πατρίς. (δηλδ. καμμία πατρίς ).
Οι εθνικές διαφορές, εθνικές ταυτότητες, πατρίδες και κουραφέξαλα, είναι φαντασίες ανύπαρκτες.»
Είναι η φωνή των «προοδευτικών», των «εκσυγχρονιστών» διανοουμένων δεξιάς και αριστεράς αποχρώσεως.
Ο Επίκουρος είναι ξένος σε τέτοια , φανταχτερά, διανοουμενίστικα.
Αποδέχεται την ύπαρξη των εθνικών διαφορών, σαν μια υπαρκτή, αυταπόδειχτη, πραγματικότητα.
«…δεν μπορεί να γίνει κανείς σοφός, ανεξάρτητα από την κατάστασή του και την εθνική του καταγωγή».
(Επικούρου Ηθική-Σ 483-εκδ. Ζήτρος).
Οι άνθρωποι, για τον Επίκουρο, δεν είναι μαζάνθρωποι, απρόσωποι.
https://aggouridaki.blogspot.com/2019/05/blog-post_16.html ::hug.:: | | kotsani
16-05-2019 @ 20:11 | Αγαπητή μου Φωτεινή! Ένα μεγάλο ευχαριστώ γι’ αυτό που δημοσίευσες το κείμενό μου στο μπλόγκ σου. Ούτε στο Face Book βρέθηκε κανείς να κοινοποιήσει το επίκαιρο κατά τη γνώμη μου θέμα. Σ’ ευχαριστώ και για την ειλικρινή σου άποψη. Θα είμαι κι εγώ ειλικρινής, αφού συμφωνώ μαζί σου, με τον Επίκουρο, ενώ ταυτόχρονα και με τον Σωκράτη που έλεγε πως είναι κοσμοπολίτης. Θαυμάζω την Αρχαία Ελλάδα, που ειρηνικά είχαν συνυπάρξει οι γνώμες των δυο μεγάλων φιλοσόφων. Τώρα νομίζω πως γίνεται περισσότερος «καυγάς» πάνω στο θέμα. Είναι πολύ δύσκολο με σιγουριά να πεις, που θα καταλήξει το ζήτημα.
Μικραίνουν η αποστάσεις, δηλαδή μικραίνει η Γη, ενώνονται τα κράτη και ίσως κάποτε θα λέμε, όχι «ν’ αγαπάς την πατρίδα σου», αλλά «ν’ αγαπάς τγ Γη». Κάποια στιγμή άπλωσα τη φαντασία μου και έγραψα: «Η πατρίδα μου είναι το ηλιακό σύστημα». Είσαι θαυμάσια γυναίκα! Με ανοίγεις.
::hug.:: | | **Ηώς**
16-05-2019 @ 21:20 | Χαίρομαι Γιώργο! Πολύ αληθινό και φιλοσοφημένο αυτό που σκέφθηκες, σ'αυτό το ηλιακό σύστημα ανήκουμε, ενέργεια συμπαντική-μικρές κουκίδες φωτός είμαστε και απολύτως τίποτα δεν μας ανήκει! Άν αφήσει ο άνθρωπος το μυαλό του διάπλατα ανοιγμένο, ίσως αλλάξει ο κόσμος όλος κάποτε! Σ'ευχαριστώ πολύ! ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
