| |
Η σκόνη της πόλης
ένα γκρίζο τοπίο.
Ήρθαν τα περιστέρια το πρωί
να`χουμε λίγο φως
βγήκε χλωμός ο Ήλιος...
λες και του κυλά ένα δάκρυ.
Στους λερούς τους δρόμους
στις λερές πλατείες
στο δανεικό μας το φιλί
στα ιδανικά μας πάθη.
Στ` αγκάθια και τα σύρματα
στο ξερό το αγριοβοτάνι
Έμποροι και Δραγουμάνοι.
Στα βάτα στο περβόλι
η σκόνη της πόλης
στα λόγια, τα γραμμένα!
σ` ένα φαράσι μαζεμένα!
Λόγια, λόγια κι` άλλα λόγια...
Κάστρα! που χτίζουν οι τρανοί
στα καθημερινά τα ευχολόγια
για του φτωχού
τ` αρνί.
Στη σκόνη της πόλης
ως τα σύννεφα επάνω...
Λένε θα βγεί, Ηλιάτορας Ήλιος!
Θα βγούν τα κόκκινα φεγγάρια
θα βρέξει ο ουρανός
ψωμί γλυκο και στάρι.
Λένε, έχει ο Θεός!
στα στάχυα τ` Αλωνάρη...
Της λυγερής μας το κοντάρι.
Λόγια, λόγια κι` άλλα λόγια
γκρίζο βαρύ το πρωινό
ήρθαν και φέραν δώρα!
Στην πολιτεία των ληστών
δεν άνθισε ένας κατιφές
μια Άνοιξη μ` αγιάζι.
Ποιος φυλακίζει τα πουλιά?
και στο μαντρί τα βάζει!
Στην σκόνη, την σκουριά
στα ψίχουλα της λήθης!
Ποιοι είναι αυτοί ?
εκεί ψηλά.
Που διασταυρώνουν ξίφη!
Μην είναι εκείνοι που πουλούν..
Της σκόνης μας
το παραμύθι.
22-5-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
