|
| Ήμουν | | | Ήμουν άνεμος, βροχή,
κεραυνός, αστραπή'
δεν είχα σκέψεις, ενοχές,
δεν είχα παλιές εντολές.
Λεύτερος σαν το φως,
δίχως χρόνο και μοναχός,
ερημικός και τολμηρός,
πάντα πρώτος στο εμπρός.
Δεν ανήκα πουθενά,
δεν ζητούσα πολλά,
τα λίγα ήταν αρκετά,
μα τα ταξίδια μακρινά.
Τα όνειρα ήταν πολλά,
με μύρια χέρια σφιχτά'
γέλια, γλέντια και χαρές,
σε κήπους με πορτοκαλιές.
Ο παράδεισος ήταν εδώ,
σε 'να κρυφό ωκεανό
με ΄να γλαυκό ουρανό
και τα δελφίνια για οδηγό.
Προβλήματα άφηνα μακριά,
φιλιά έσβηναν κραυγές,
σύνορα δεν είχαν οι γειτονιές,
δεν υπήρχαν...εγκλήματα, ενοχές.
Ήμουν άνεμος, βροχή,
κεραυνός, αστραπή'
δεν είχα σκέψεις, ενοχές,
δεν είχα παλιές εντολές.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Theodoros Mantas-Magistros | | |
|
smaragdenia 25-05-2019 @ 08:09 | ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::rock.:: | | Mantas TH 25-05-2019 @ 14:20 | Δεν μπορώ να φανταστώ, όμως, ένα ωραίο αύριο. Το μεγάλο μου πρόβλημα θα ήταν πού να πάω τους ήρωές μου. Δεν βρίσκω κάποιο μέρος σε αυτό τον πλανήτη».Χρόνης Μίσσιος | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|