| |
Παραμερίζω την ταραχή μπροστά σου
Για νάβρω το χαμένο φώς
Τυλίγομαι με τα εφτά τα χρώματά σου
Και σε κοιτάω κατάματα, θεός
Βαφτίζομαι απ’ όλες τις μεριές
Μες στα μύρα της πρώτης πεθυμιάς σου
Σάρκα βυθισμένη σε πλάστρες μυρωδιές
Μπρός στα κρινάτα φανερώνεται της παρθενιάς σου
Αλάθητο σύρε τον πόθο εντός μου
Αξεκόλλητα τα χείλη μας να σμίγουν
Διαλεχτά φιλιά να ευωδιάζει κι ο καημός μου
Αναγαλλιάζω που δεν τ'αφήνω να ξεφύγουν
Στα τρυφερά και στα μεστά συρμένος
Μεθάω από το μέλι και λυγίζω
Από τον έρωτα σου πια στεφανωμένος
Στον ακατάλυτο ρυθμό του αντιφεγγίζω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
