| |
| | Φύγε σε παρακαλώ |  | | |
Δίχως ένα αντίο, τι κι’ αν φύγεις μακριά,
Η καρδιά μου έχει πάψει, για σένα πια να κτυπά,
Έχουν ηρεμήσει από σένα, καρδιά και μυαλό,
Συνηθίσα πάλι, μονάχος μου να ζω,
Ρεφραίν,
Φύγε σε παρακαλώ, αφού δεν σ’ αγαπώ,
Ίσως ήταν γραφτό, καινούρια αγάπη, να ξαναβρώ.
Δέκα χρόνια περάσαμε μαζί,
Μα τι τρέλα αλήθεια κι’ αυτή?
Όλα σβήσαν αμέσως, σαν μια νύχτα σκοτεινή,
Και μείναμε πάλι, σαν πρώτα μοναχοί.
Τράβα τώρα τον δρόμο σου, δεν είναι ντροπή,
Αφού το αποφάσισες και διάλεξες εσύ,
Κι αν κάτι για σένα δεν βρεθεί,
Μόνη σου πάλι θα ζεις , στην ζωή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΖΗΣΑ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΜΕΡΑ. | | | |
|
Κων/νος Ντζ
03-06-2019 @ 19:46 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Γιάννης Κατράκης
03-06-2019 @ 21:02 | Δίχως ένα αντίο, τι κι’ αν φύγεις μακριά,
Η καρδιά μου έχει πάψει, για σένα πια να κτυπά,
Πολύ ωραίο ... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
