| |
μετασχηματιζει και το μετα αλλιως σχηματιζει
αποσυμπιεζει και δυναμωνει
γιατι σε γαληνιαζει μονο
το να δινεις γαληνη
την φτασεις δεν την φτασεις
σαν απιαστη γατα ανοιχτη πληγη
δεν αφηνει να πνιγεις
το γελιο
το αυθορμητο
στα πελαγα της λυπης σου
στον βουρκο των ματιων σου και ποια να 'ν' η λυπη σου
και τι να σου λειπει; που μόνο άγρια κι άγια
καθαροτητα και διαυγεια του σε στυβει
θα εχεις κι αλλον χυμο να δωσεις
εκει ακριβως που χρειαζεσαι
θα 'χεις προσεξει
πως ανεξελεγκτη η ζωτικη του ενΤαση
σε ανασηκωνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
