| |
Αγκαλιασμένοι στο κενό
οι πόθοι μας
μα φωτιά τριγύρω δεν υπάρχει
παγώνουν, καταστρέφονται
διψούν
όμως ο εγωισμός δημιουργεί στέρεη
αυταπάτη.
Μία φορά γεννιόμαστε
το σώμα μου μαζί και το δικό σου
δεν θα υπάρξουν ξανά
δεν θα περπατήσουν ξανά
σ' αυτή τη γη.
Η μήτρα που σε δημιούργησε
γερνά
κι είν' αργά να δημιουργήσει
άλλον σαν κι εσένα.
Με βλέπεις σε κοιτώ από μακριά
τα βήματά μου ανασφαλή κι αβέβαια
σαν τη μικρή γοργόνα
νιώθω σαν να περπατώ με πόδια
γυμνά
πάνω σε λεπίδες κοφτερές
και τα μάτια σου με μαγνητίζουν
μα δε με λυτρώνουν
από το μαρτύριο αυτό.
Δυο σκιές πλεγμένες
στα φλογισμένα μάγουλα
της πανσελήνου είμαστε
υπάρχουμε για να τονίζουμε
την τελειότητα της αγνότητας
και να υψώνουμε το ανάστημα
της ανθρωπιάς
αφού αγαπιόμαστε γυμνοί
χωρίς ταμπέλες , χωρίς τίτλους
μα γυμνοί
όπως ήρθαμε σε τούτο τον κόσμο
χωρίς τίποτα να μας ανήκει
πέρα απ' τα κορμιά μας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
