| |
πες και νηφαλιοτητα
και τσακισμενη και σπασμενη και θολωμενη
το ιδιο βλεπει και τον ανθρωπο οπως ειναι
πες και κυμα κραυγης κατι που μπορει
να παρομοιασθει μονο με οργασμο αγριας φυσης
τωρα αν ερθει της χαρας θα ερθει οταν εισαι μεσα της
θα ερθει και μονο που την κοιτας
θα βγει σαν ταξιδευεις κοντα της θα βγει απο το παραθυρο
τωρα αν ερθει της οδυνης κι απο μια αστοχια σου
και σε βρισκει σε τοιχους και τσιμεντα θα βγει σιωπηλο
περιστοιχισμενος γιατι
απο κουτια με ανθρωπους που την βρισκουν
αχορταγοι να σπανε καρυδια που δεν σπανε
το ματαιο εδω παντα
ειναι να ταιζεις την κατασπαραξη
την περιφρονηση τον εξευτελισμο τους
και το εκτιμας αυτο ιδιαιτερα για να το αγνοουσες
το μενου σου δεν εχει αλλο διαταραξη
κι ας δινουν τα παρασιτα ο,τι ερμηνεια θελουν κανοντας ονειρα
και οι συχνοτητες των κυματων σου δεν πιάνονται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
