| Πάνω στις σιωπηλές κραυγές
θα βρεις τον πόνο τον βαθύ
που σε κάνει να ανάβεις ένα κερί
και να ελπίζεις σε μια προσευχή.
Και σαν δακρύζεις κρυφά
μονάχος... εσύ που ΄σαι πια σκιά
μες στη βουβή τη μοναξιά
με την ανάσα τη βαριά
Θυμάσαι εκείνες τις στιγμές
τις όμορφες τις χαρωπές
που ‘χαν τα γέλια συντροφιά
και κυλούσαν πλάι στη φωτιά.
Και αρχίζεις ένα τρελό χορό
για να ανοίξεις τη γη στα δυο
για να της πεις είσαι θεριό
μα ‘γω έχω μάθει να ...νικώ.
Και ρίχνεις κάτω τα πικρά
και τα πατάς σαν σταφύλια καλοκαιρινά
και παίρνεις ένα κόκκινο κρασί
το πίνεις ...αθάνατη είναι η ζωή.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|