| |
Νά 'χα τα χείλη σου απόψε μου σιμά
Τίποτε άλλο απ' τη ζήση δεν γυρεύω
Μία ζεστή.. μία σφιχτή σου αγκαλιά
Πέφτω στα πόδια σου γυμνή.. σε ικετεύω !...
Νά 'μουν εκείνη που σε είχε πρωτοδεί
Κείνη που γεύθηκε τα άγουρά σου κάλλη
Κει που περπάτησες.. εγώ νά 'μουν η γη
Χαρά ανίσκιωτη να μην γνώριζες άλλη...
... Νά 'χα το θάμπος μιας πανσέληνης νυχτιάς
Μες στη γαλήνη ακυμάτιστου πελάγου
Νά 'μουν γυναίκα στα σκοτάδια που φοράς
Θεριό ανήμερο.. έρωτα αδηφάγου...
Νά 'μουν εκείνη που απόψε λαχταράς
Κι όχι μια λάγνα οπτασία που προσμένεις
Λιώνω στη σκέψη πως ερήμην μου πονάς
Νεράκι γίνομαι.. την θλίψη σου να πλένεις...
4-11-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
