| |
Τα τελευταία μου βήματα δυό τρία
Τα ύστερνά μου όνειρα στην αγωνία
Θάναι μες στο παράφορο στερέωμά σου
Κάτω από τη θεσπέσια ευωδερή σκιά σου
Ο ήλιος μόλις έχει ανατείλει
Αγάπη μείνε στην καρδιά
Α η μοίρα να υπάρχω πόσο ταιριάζει
Κι αν πικρός είναι ανηφόρος με ανεβάζει
Πολλές φορές συλλογίστηκα το πάθος
Οι γητειές δεν μπαινοβγαίνουν κατά λάθος
Άφωνη σαύρα του έρωτα η σμίλη
Αγέρωχος χορεύω πάνω στη φωτιά
Στο φώς σου αστράφτοντας σεργιανίζω
Μέχρι που με βλέπεις θα σου ψιθυρίζω
Πώς θα με δεχτείς αν έτσι προχωρήσω
Γέρνω μες στα χέρια σου άσε με να ζήσω
Μ’ένα φιλί που παραλύει τα χείλη
Αυτό είναι το θαύμα η γεννήτρια χαρά
Ώρα πολλή την αγάπη εδώ φυλάω
Χαίρομαι,θλίβομαι,καίγομαι,μα αγαπάω
Τόπο δεν βρίσκω έξω από κανένα χρόνο
Νιώθω ξεχείλισμα φοβάμαι τον πόνο
Στρέφω τα πόμολα ν'ανοίξει η πύλη
Έχω το δικαίωμα ν'απλώσω πια φτερά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
