| ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ
Σαββάτο βράδυ όλοι παρέα κι εσύ να λείπεις
το άδειο ποτήρι σου κοιτάζω, αυτό της λύπης
φεύγεις κρυφά στα ξαφνικά κι εγώ σε χάνω
τη σκέψη σου αγγίζω, μα όμως δεν σε πιάνω!
Τη μοναξιά κερνάω με το κίτρινο το χρώμα
πώς να στο πω μωρό μου, πως σ αγαπώ ακόμα!
Τόσες στιγμές περάσαμε με έρωτες και πάθη
μα τώρα αναρωτιέμαι πως γίναν τόσα λάθη!
Αυτά τα όνειρα τα λένε κι εφιάλτες
Της ευτυχίας είναι οι κρυφές απάτες
Καθώς η σκέψη μας όλο παιχνίδια παίζει
οι ανασφάλειες να χορεύουνε κάτω απ το τραπέζι!
Τα μάτια ανοίγω κι είμαι στην αγκαλιά σου!
Το πρωινό μου ξύπνημα, θεέ μου, είμαι δικιά σου!
Τσιμπιέμαι πάλι για να δω, μήπως και κοιμάμαι
αυτά παθαίνουμε οι τρελές, όταν αγαπάμε!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|