Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανηλεής αποκάλυψη
 
Μου πες κάποιο βράδυ:
"Κουράστηκα, θα φύγω".
Μα γιατί μου φάνηκε σαν ψέμα;
Σαν να σε είδα να γελάς.
Αλλά όταν σε αποζήτησα,
δεν ήσουν πλάι μου.
Άνοιξα τα μάτια κι είχες χαθεί.
Μέτρησα τα βήματά σου στο διάδρομο
και τότε κατάλαβα.
Πέθανε η αγάπη μέσα σου.
Ο έρωτας έσβησε σαν φλόγα
και στα μάτια σου ξέσπασε καταιγίδα.
Τώρα ξέρω πως δεν υπάρχεις
κι όταν σε χρειάζομαι δεν σε έχω.
Μα κι όταν εσύ με χρειάστηκες,
πες μου, με είχες ποτέ;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Όνειρο ήτανε
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

This is the end, my only friend...
 
Ri@89
16-08-2006 @ 04:05
ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΞΕΣΠΑΣΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ, ΑΦΟΥ ΕΦΥΓΕ?? ::razz2.::
agrampeli
16-08-2006 @ 07:48
καλό ::smile.::
Polina
18-08-2006 @ 06:59
ox !! ti oraio !!!!!! mou arese poli

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο