| |
Η ζωη μου σαν κοχύλι
Δυο σφραγισμένα χείλη
Δεν γελουνε και φοβάμαι
Ότι μεσα τους πονάνε...
Η καρδιά μου σαν κοχύλι
Δυο καρδιές χωρις την ύλη
Δες αγάπη αναζητούνε
Τωρα λειπεις και πονουνε ..
Η καρδιά μου πλέον βράχος
Φεύγεις μενω πια μονάχος
Σαν την πέτρα που χτυπάς
Να ξερα αν μ αγαπάς...
Η καρδιά μου πλέον βράχος
Φεύγεις μένω πια μονάχος
Στο λιμάνι της καρδιάς
Τα ονειρα μας μη σκορπάς!!!
Η ζωη μου σαν κοχύλι
Δυο σφραγισμένα χείλη
Δεν μιλούν αν θα γυρίσεις
Κλείνουν μέσα τους τις τύψεις...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
