| |
η θάλασσά μας
Ήρεμη αγάπη και σιωπής απέραντη αλμύρα
στη μοναξιά σου κάθισα για λίγο να σκεφτώ,
σε βαθιά γαλάζια ζωγραφιά αισθήματος πλημύρα
κοιτάζοντας το απέραντο μη τύχει και χαθώ.
Αυτή η ήρεμη θάλασσα μέσα στο φως λουσμένη,
που σβήνει όνειρα καημούς και μίση σαν θεριά,
μοιάζει μ΄ απόκοσμη μορφή με τη χλωμιά λουσμένη,
και διώχνει με τα μάτια της τα γύρω της στοιχειά.
Κάτω τα κρύα βότσαλα την ησυχία κράζουν
της άμμου την ατέλειωτη και ήσυχη μοναξιά,
κάποια μικρά αφρόψαρα αρχίζουν και τρομάζουν
και χάνονται στα βάθη της σαν δουν κυματισιά.
Θάλασσα μου πανέμορφη αρχοντοπούλα ωραία,
που μοίχιες σκέψεις ανακαλείς για πάντα στη ζωή,
έλα κι απόψε σαν όνειρο σαν προσταγή μοιραία
να δώσω στην αγάπη μου το τελευταίο φιλί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
